life is a big party!

   Στις 22.00 εχθές το βράδυ άρχιζε το πάρτι γενεθλίων του Λευτέρη. Εγώ με τα παιδιά φτάσαμε στις 23.00 λόγω καθυστέρησης του λεωφορείου ( ο Λευτέρης μένει προάστια). Τον βρήκαμε να μας περιμένει στον κήπο και του δώσαμε τα δώρα και τις μπύρες που μας παρακάλεσε να αγοράσουμε για να ενισχύσουμε την κάβα αφού οι καλεσμένοι ξεπερνούσαν τα 60 άτομα. Αυτά είναι τα ωραία όταν έχεις τεράστιο σπίτι. Στον κήπο δέσποζαν δύο τεράστια ηχεία που έπαιζαν μουσική στο τέρμα, ένας μπουφές με διάφορα μεζεδάκια και ένα μεγάλο ψυγείο με ποτά. Τι άλλο νομίζετε ότι χρειάζεται για να πάει τέλεια ένα πάρτι?. Λίγη καλή παρέα μόνο η οποία υπήρχε ευτυχώς και με το παραπάνω.  

  Στην αρχή τα τραγούδια ήταν χαλαρό rock, αργότερα συνεχίσαμε με bitakia και αν και αποφεύγω να χορεύω αφού οι χορευτικές μου ικανότητες είναι απλώς ανύπαρκτες, του δώσαμε να καταλάβει. Με μία μπύρα στο χέρι ( συνολικά όλο τα βράδυ ήπια τέσσερις) , όλοι μαζί είχαμε γίνει μία μάζα που κινούνταν ρυθμικά. Γελούσαμε, χορεύαμε, τα λόγια ήταν περιττά. Και δώστου " στην υγειά μας" και φωτογραφίες και αγκαλιές... Όλα έμοιαζαν απλά υπέροχα. Λες και είχαμε βρει το νόημα της ύπαρξης μας. Σαν να μην μπορούσε τίποτα να μας στεναχωρήσει, να να είχαμε διαγράψει όλα όσα μας φέρνουν δυσαρέσκεια. 

  Έτσι ένιωθα και ευχόμουν αυτές οι στιγμές να κρατήσουν για πάντα. Μετά, πάνω στο χαβαλέ κάναμε ( δυστυχώς για την ομαλή λειτουργία των αφτιών μας) καραόκε στο οποίο με εξανάγκασαν να συμμετάσχω ντουέτο με την κολλητή μου και πραγματικά έπεσε το γέλιο της αρκούδας.  

    Γύρω στη 1.00, το γυρίσαμε και βάζαμε ρεμπέτικα , ζεμπεκιές και συρτάκια, μία κατάσταση πραγματικά ότι να ναι. Το ωραίο ήταν πως όλοι μαζί, ροκάδες, μεταλάδες, τρεντι και πάει λέγοντας, χορεύαμε αυτά τα λαικά ελληνικά τραγούδια που όπως και να το κάνουμε υπάρχουν λίγο πολύ στις ψυχές όλων μας. μερικά από αυτά :  

Εγώ έφυγα γύρω στις τέσσερις, πιωμένη αλλά όχι μεθυσμένη, ιδρωμένη με δύο πόδια που με πέθαιναν απ τον χορό αλλά προπάντων χαρούμενη. Γιατί το κοινό μας σύνθημα το βράδυ εκείνο, αυτό που πλανιόταν παντού στον αέρα, ήταν ότι τελικά λίγα πράγματα είναι αυτά για τα οποία πρέπει να ανησυχούμε και ότι έχουμε πολλή ενέργεια μέσα μας για να το βάζουμε κάτω. Life is a big party, σαν αυτό του Λευτέρη. Ας περάσουμε όσο καλύτερα μπορούμε!