Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

7 πραγματα που δεν ξέρετε για εμένα

  ( Με την παρακίνηση του ελεύθερου πνεύματος :) )

  here you are, τα 7 μικρά μου μυστικά ;)))


1: Θέλω πάρα πολύ να ζήσω την Ελλάδα και μάλιστα ονειρεύομαι το σπίτι μου σε ένα όμορφο μέρος στην Κρήτη. ( Μακάρι να είχα το κίνητρο!) Δεν εχω φιλοδοξίες για πολύ χρήμα , θέλω απλώς η ζωή μου να με γεμίζει και να έχω ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο αλλά μέχρι εκεί. Α! Και μου τη δίνει που μου λένε ότι δεν έχω όνειρα όταν το λέω αυτό. Απλά δεν είμαι ματαιόδοξη! Έχω όμως όνειρα. Πολλά περισσότερα όνειρα από κάποιον που οραματίζεται βίλες και θέσεις Α class σε ένα αεροπλάνο.

2: Έχω κάνει μερικές φορές την ευχή να είχα τη μητέρα ενός φίλου μου η οποία είναι υπέροχη γυναίκα αλλά παρόλα αυτά το ξέρω πως η ευχή αυτή με καθιστά παντελώς αχάριστη απέναντι στη δική μου μαμά η οποία ίσως δεν είναι τόσο τέλεια όσο η κυρία Κωνσταντίνα όμως δεν νομίζω ότι θα την άλλαζα τελικά..

'
3: Γενικά γελάω πολύ και είμαι ζωντανή όταν βρίσκομαι με την παρέα μου, εκθέτω με πάθος τη γνώμη μου και γενικότερα αισθάνομαι με πάθος όμως... σαν άνθρωπος είμαι πολύ κλειστή και νομίζω πως καταντάω μελαγχολική... Ναι. Είμαι ένας άνθρωπος με τάσεις μελαγχολίας, τώρα πια το λέω με βεβαιότητα.

4: Είμαι ερωτευμένη με την ιδέα του έρωτα και πιστεύω πως ο άνθρωπος με τον οποίο έχω υπάρξει πραγματικά ερωτευμένη ( αυτός ο ένας) ήταν ο μοναδικός πάνω στη γη ικανός να με κάνει να μην ενσαρκώσω απλά τον έρωτα στο πρόσωπό του αλλά να πάρει ο έρωτας τη δική του μορφή. Ελπίζω μέσα από την ψυχή μου να υπάρχει κι άλλος τέτοιος ,αλλιώς είμαι καμένο χαρτί .

5: Φοβάμαι τη μοναξιά και τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου τις έχω περάσει... με τον εαυτό μου.

6: Ονειρεύομαι να σπουδάσω ψυχολογία , νομίζω πως αυτή η επιστήμη είναι ο προορισμός μου και είμαι διατεθειμένη να το κυνηγήσω όση προσπάθεια κι αν καταβάλουν οι "καλοθελητές" κοβοντάς μου τα φτερά.

7: Θέλω ναγυρίσω όλο τον κόσμο και να επισκεφτώ όσα περισσότερα μέρη μπορώ!

Αυτά ήταν 7 μυστικά μου... από τα πιο ειλικρινή και εσωτερικά πράγματα που έχω γράψει. Θα ήθελα όλοι να έκαναν μία παρόμοια ανάρτηση. Εχεμύθεια έ? Σςςςςςςςςςςς

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

ενα τραγουδι για καλημέρα... και καληνυχτα


 Γιατί δεν το μπορώ άλλο :) γιατί και αυτό το φθινόπωρο είναι πολύ γλυκό... αλλά εσύ δεν το αφήνεις να μου δώσει όλη του τη γλύκα 

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

la pluie dans le coeur

'
   Οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά, οι στιγμές... τρέχουν. Τρέχουν κι εγώ τρέχω μαζί τους ώστε να είμαι καλή σε όλα. Μακάρι να μπορούσα όμως να είμαι το ίδιο επιδέξια σε σχέση με τα αισθήματα. Ανέκαθεν στα αισθηματικά ήμουν άτυχη, πάντα πολύ ερωτευμένη και όχι απλώς καψουρεμένη και πάντα μα πάντα χαμένη, μπερδεμένη. 
   Ο έρωτας για μενα είναι ένα από τα ομορφότερα πράγματα στον κόσμο όμως μέχρι στιγμής ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω έναν έρωτα ατόφιο, χωρίς προβλήματα και "αλλά".... Ναι στα αισθηματικά είμαι μία σκέτη αποτυχία. Καταρχάς είμαι δειλή. Δειλή όχι στο να νιώσω, εκεί η καρδιά υπερβάλλει θα έλεγα. Είμαι δειλή στο να πράξω, να παλέψω... Αν δεν είμαι σίγουρη για τον άλλο (και πότε είμαστε άλλωστε 100% σίγουροι?) δεν μπορώ να προχωρήσω, να παλέψω, να αρχίσω να ελπίζω... 
   Κάνω μερικά μικρά βήματα και αποθαρρύνομαι με την παραμικρή ευκαιρία και όταν ο άλλος αρχίσει τις κινήσεις του οπισθοχωρώ λες και πρόκειται να καταλάβει την περιοχή μου. Ε ρε ψυχίατρος που μου χρειάζεται!
  'Έκανα βόλτες στην βροχή και σκεφτόμουν, σκεφτόμουν... Γιατί ενώ όλα πηγαίνουν υπέροχα να γίνεται κάτι και η καρδιά να βρέχει ξανά? Γιατί η δική μου καρδιά να είναι τόσο φθινοπωρινή? Γιατί?... 

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Οι μέρες επαναλαμβάνονται χωρίς παύσεις και τα μάτια μου βλέπουν μόνο αυτά που πρέπει να δουν, τίποτα παραπέρα.Μου αρκεί η ιδέα πως θα σε συναντήσω και θα βρέξει ο ουρανός ευτυχία. 



Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

16 καλοκαίρια και χειμώνες





    Στις 5 Οκτωβρίου του 1995, ακριβώς 16 χρόνια πριν, στις 7.30 περίπου το πρωί, αντίκρισε για πρώτη φορά το φως της μέρας ένα κοριτσάκι 4 κιλών και μερικών εκατοστών. Εγώ. 
    Μόλις έκλεισα το δεκαέξι μου χρόνια. Το πρώτο πράγμα που το θύμισε ήταν τα μηνύματα των κολλητών μου στο κινητό, λίγο μετά τα μηνύματα φίλων στον τοίχο μου στο facebook και το χαμόγελο της μαμάς μου όταν μου είπε πριν λίγο χρόνια πολλά πριν το καληνύχτα. 
   Έκλεισα τα 16. Δεν μου φαίνεται περίεργο, την περίμενα καιρό τώρα αυτή τη μέρα. Βλέπετε όταν είσαι η μικρότερη σε μήνες όλων των φίλων σου, έχεις την ανάγκη να μπεις κι εσύ στο κλαμπ των δεκαεξάριδων όσο πιο γρήγορα γίνεται.
   16 λοιπόν... Λένε πως τα 16 είναι ωραία ηλικία. Δεν θα διαφωνήσω. Απλά είναι εκνευριστικό το γεγονός ότι τα γενέθλιά μου πέφτουν Τετάρτη φέτος και οι Τετάρτες έχουν το πιο φορτωμένο πρόγραμμα για μένα μέσα στην εβδομάδα. Θα βγάλω τα παιδιά για ποτό το Σάββατο αλλά και πάλι χαλιέμαι γιατί θα πρέπει να ξυπνήσω στις 9 την Κυριακή ώστε να γράψω λατινικά στο φροντιστήριο.
   Τέλος πάντων δεν πρόκειται να χαλαστώ κι ας είμαι σε μία ιδιαίτερα αγχωτική φάση της ζωής μου.
    Έχω και κάτι στο μυαλό μου για αύριο που εύχομαι με όλη μου την ψυχή να πετύχει... Αν πετύχει αυτό, τότε είμαι σίγουρη πως θα ξέρω την ευχή που θα κάνω όταν 16 κεράκια θα σβήνουν πάνω στην τούρτα μου.   :)