φθινοπωρινό παραλήρημα

   Προχθές το μεσημέρι ο πατέρας μου έφερε στο σπίτι ένα μικρό χελωνάκι που βρήκε στο δρόμο.
Θα μεγαλώσει λίγο και θα το αφήσουμε στη φύση, όπου φύση είναι μάλλον το χωριό στο οποίο διδάσκει ο μπαμπάς μου. Ανέκαθεν αγαπούσα τα ζώα αλλά πείτε με κουλή, πείτε μου ψυχωτική, είχα ένα θέμα με τις χήνες και τις χελώνες... Δεν ξέρω γιατί. Με τις χελώνες αρχίζω να το ξεπερνάω, αφού αφήνω το "μαρούλι'' έτσι φωνάζουμε το χελωνάκι, να περπατάει στο χέρι μου. -Ναι, το ότι πηγαίνουν αργά σε σημείο υπερβολής δεν είναι μύθος.-
  Αυτή η παραπάνω άχρηστη παράγραφος δεν εξυπηρετεί σε τίποτα , απλά ήθελα να κάνω μία αναφορά στο συμπαθητικό -πλέον- ζωάκι.  
  Ε λοιπόν αυτό το φθινόπωρο μ'αρέσει πολύ. Νομίζω πως αυτό συμβαίνει επειδή μπήκε γλυκά και ήρεμα, όπως πρέπει και δεν άρχισε με ατελείωτο κρύο και βροχές από αρχές Οκτώβρη. Το μόνο θέμα είναι πως έχω πάρει τρία κιλά και βαριέμαι να τα χάσω και πως επίσης έχω μία απίστευτη αδράνεια όσον αφορά το διάβασμά μου , γεγονός εγκληματικό για μαθήτρια της Γ λυκείου η οποία έχει στόχο τα 17.640 μόρια στην εσχάτη των περιπτώσεων. 
  Το παράδοξο είναι ότι διαβάζω σαν τρελή τα πιο άσχετα πράγματα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Τις τελευταίες 15 μέρες έχω διαβάσει, ένα βιβλίο του Φρόιντ- οκ δεν το τελείωσα ακόμη αλλά κοντεύω-, 100.000.000 άρθρα άλλων blogger, όλα τα ποιήματα του βιβλίου νεοελληνικής λογοτεχνίας κατεύθυνσης, δύο θεατρικά έργα του ίδιου βιβλίου γενικής παιδείας και μερικά κείμενα από εκεί και το 2ο και 3ο κεφάλαιο του βιβλίου της κοινωνιολογίας του σχολείου τα οποία είναι εκτός ύλης για το διαγώνισμα αλλά φοβερά ενδιαφέροντα...πφ....μόνο τα απαραίτητα δεν διαβάζω δηλαδή... ειλικρινά έχω αρχίσει να φοβάμαι για το τέλος. Πίστευα πως αργά η γρήγορα θα στρωθώ. Εντάξει διαβάζω αλλά όχι με ρυθμούς Γ λυκείου, πρέπει να πάρω μπρος!
  Στα διαγωνίσματα γράφω ικανοποιητικά 80-90%, όμως σκεφτείτε πως είναι ακόμα αρχή και άλλοι παρόμοιων στόχων με τους δικούς μου πιάνουν εκατοστάρια! Αγχώθηκα λίγο...Έστω.
   Ονειρεύομαι τη χρονιά που θα έρθει. Βλέπω εμένα να έχω περάσει ψυχολογία, κατά προτίμηση Θεσσαλονίκης. Φοιτήτρια, παρέες, καφέδες, μπύρες, ύπνος,βόλτες, μουσική, χαβαλές...και θα μαθαίνω επιτέλους πραγματικά χρήσιμα και επωφελή πράγματα που θα έχω επιλέξει ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ.  
 Θα συμβεί.. μόνο που μέχρι να συμβεί πρέπει να περάσουμε το λούκι
 Μέριασε κόσμε! Το λούκι είναι δικό μας!
Δική μας η ευθύνη! Δικό μας το μυαλό!
Δικές μας οι αγάπες κι οι αναποδιές!
Δική μας η ζωή.
Δικά μας και τα όνειρα, δικό μας το φθινόπωρο....